Üniversal bir dostluk efsanesi olan Hermias ve Yunus’un kıssasını simgeleyen Hermias Heykeli, Güllük kıyı düzenleme ve yenileme çalışmalarının akabinde yine Güllük halkıyla buluştu.
Milas’ın kıymetli turizm alanlarından biri olan Güllük’te gerçekleştirilen kıyı düzenleme çalışmaları kapsamında ziyan görmemesi ve bakım çalışmaları nedeniyle kaldırılan Hermias Heykeli, yine yerini buldu.
Milas Belediyesi tarafından üretimi tamamlanan 50 bin 500 m2 parke kaplama, 1700 m2 beton yol, 180 m3 taş duvar, 3 bin 200 m2 mermer kaldırım, 43 adet aydınlatma direği, kıyı yolu peyzaj düzenlemesi ve kent mobilyaları montajı ile orijinal bir görünüme kavuşan Güllük’te vatandaşların tek eksik olarak belirttiği Hermias Heykeli vatandaşlarla buluştu. Heykeli gören vatandaşlar, Güllük ile bütünleşen heykeli yine görmekten memnunluk duyduklarını lisana getirdiler.
HERMİAS VE YUNUS EFSANESİ
Güllük Körfezi’nde, bundan yıllar evvel memnun beşerler yaşarmış. Çocuklar daima birlikte oynarmış. Hermias da bu çocuklardan biriymiş. Bir tek annesinden diğer kimsesi yokmuş. Annesi onu her türlü berbatlıktan, dehşetlerden korur, yanından ayırmazmış. Günlerden bir yaz günü Hermias’ın arkadaşları konutlarına gelip;”Haydi Hermias denize gidelim” demişler. Hermias annesinden müsaade istemiş lakin annesi;” olmaz bir tanem” demiş. Bunu duyan çocuklar başlamışlar alay etmeye… Arkadaşlarının bu söyledikleri Hermias’a çok dokunmuş. Bunu anlayan annesi ”Hermias’ım” demiş “Haydi sende git denize lakin ne olur açılma, deniz bu ne yapacağı bilinmez.”
Hermias sevinçle arkadaşlarına katılmış. Ege’nin tuzlu suları çocuk sesleriyle dolmuş. Çocuklar kendilerini serin sulara bırakmışlar. Rüzgâr hafif hafifi esiyormuş. Çocuklar yüzerek birlikte açılmışlar. Bir müddet sonra kıyı çocuk sesleriyle yine şenlenmiş. Ancak ortalarında Hermias yokmuş.
Kara haber tez yayılmış. “Hermias’ı Ege aldı” diye herkes kıyıya koşmuş. En usta balıkçılar denize açılmış. Körfezin her yeri karış karış aranmış ancak Hermias bulunamamış. Zavallı annesi bağrına taş basıp Hermias’ın yokluğunu reddetmiş ve dönüşünü beklemeye başlamış.
Günlerden bir gün, bir balıkçı kıyıya telaşla gelmiş. “Gördüm gördüm, Hermias’ı gördüm” diye müjde vermiş. “O halde niçin getirmedin?” diyenlere; “Nasıl getirebilirim? Yunusun sırtındaydı ben yaklaştıkça denize dalıp, uzaklaşıyordu” demiş. Balıkçıya kimse inanmamış. “Yunus sırtında insan mı taşır? Sen düş görmüşsün” demişler.
Ama günlerden bir gün Hermias’ın döndüğünü herkes duymuş. Kumsala koşmuşlar. Hermias kumsalda sessizce yatıyormuş, yanı başında yunusuyla birlikte. Anlamışlar ki balıkçının anlattığı balık budur.
Yaşlı bir Güllüklü topluluğa şöyle demiş; “Şu gördüğünüz üzerinde düzgün düşünün. İşte dostluk budur. Oynaşırlarken birlikte, yüzgecinin boynunu kestiği Hermias’ın mevti, bu yunusu da mevte götürmüş. O dostunu hiçbir şartta terk etmemiş. Ömürde da, vefatta de birlikte olmayı yeğlemiş”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
